Jak wynika z raportu opublikowanego w kwietniu 2020 roku przez Centrum Zapobiegania i Kontroli Chorób (CDC) i Narodowe Centrum Statystyki Zdrowia (NCHS), u coraz większej liczby dorosłych Amerykanów można stwierdzić nadciśnienie tętnicze w oparciu o zaktualizowane wartości graniczne, a wielu chorych nie zdaje sobie sprawy z tego stanu.
Ciśnienie tętnicze to siła, jaką krew wywiera na ściany tętnic, gdy jest pompowana przez serce. W badaniu ciśnienia odczytuje się dwie wartości, które podaje się w postaci dwóch liczb rozdzielonych ukośnikiem np. 120/80. Wartość górna (ciśnienie skurczowe) to siła w naczyniach krwionośnych podczas bicia serca. Wartość dolna (ciśnienie rozkurczowe) odnosi się do siły, z jaką serce rozpręża się między uderzeniami. Jednorazowe wystąpienie podwyższonych wartości nie świadczy o istnieniu nadciśnienia. Zazwyczaj rozpoznanie przeprowadza się na podstawie wielu pomiarów wykonywanych w różnych dniach. Nadciśnienie stwierdza się, jeśli wyniki konsekwentnie utrzymują się powyżej przyjętych wartości granicznych.
W 2017 roku Amerykańskie Kolegium Kardiologiczne (ACC) we współpracy z Amerykańskim Stowarzyszeniem Chorób Serca (AHA) opublikowało nowe wytyczne, w których obniżono dotychczas obowiązującą diagnostyczną wartość graniczną ze 140/90 mmHg do 130/80 mmHg. Zgodnie z raportem NCHS, posługując się nowymi wartościami można stwierdzić, że około 45% Amerykanów powyżej 18. roku życia ma nadciśnienie. Przy zastosowaniu dotychczasowego, wyższego progu odsetek ten wynosi 31%.
Jednak nie wszystkie organizacje ochrony zdrowia zgadzają się z nowymi wartościami określonymi w wytycznych ACC/AHA, a środowisko medyczne nie osiągnęło jeszcze porozumienia w tej kwestii. Niektórzy eksperci twierdzą, że wartość docelowa poniżej 130 mmHg jest zbyt restrykcyjna i w przypadku niektórych pacjentów skutki uboczne mogą przewyższać korzyści płynące z leczenia.
Według nowego raportu, nadciśnienie tętnicze jest kluczowym czynnikiem ryzyka chorób układu krążenia, a obniżenie ciśnienia krwi wykazało zmniejszenie liczby nowo rozpoznanych przypadków udaru mózgu, zawału i niewydolności serca, jak również innych schorzeń, takich jak niewydolność nerek. Oczekuje się, że obniżenie wartości granicznej dla potrzeb rozpoznania nadciśnienia spowoduje wcześniejsze rozpoczęcie leczenia i może zmniejszyć ryzyko rozwoju chorób układu krążenia u niektórych osób.
W celu określenia, ilu dorosłych Amerykanów ma nadciśnienie tętnicze, badacze NCHS przeanalizowali dane z badań National Health and Nutrition Examination Surveys (NHANES) prowadzonych w latach 1999-2018, w których oceniano stan zdrowia i stan odżywienia uczestników na podstawie połączenia wywiadów i badań lekarskich.
Badacze wykorzystali dane z 10 dwuletnich cykli (1999-2000 do 2017-2018) w celu określenia tendencji u Amerykanów z nadciśnieniem, pod względem wieku, płci, poziomu wykształcenia oraz pochodzenia rasowego/etnicznego. Do oceny danych wykorzystali nowe wartości diagnostyczne dla nadciśnienia tętniczego.
Badacze stwierdzili, że w latach 2017-2018:
- Nadciśnienie częściej występowało u mężczyzn niż u kobiet – odpowiednio 51% i 40%.
- Nadciśnienie częściej występowało u osób rasy czarnej niemających pochodzenia latynoskiego niż u osób rasy białej niemających pochodzenia latynoskiego, czy u Latynosów. Na nadciśnienie cierpiało nieco ponad 57% osób rasy czarnej niemających pochodzenia latynoskiego, w porównaniu z 44% osób rasy białej niemających pochodzenia latynoskiego i 44% Latynosów.
- Odsetek przypadków nadciśnienia tętniczego był najniższy wśród absolwentów szkół wyższych, w porównaniu z osobami o niższym wykształceniu. Tendencja ta występowała zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet.
W stosunku do zebranych danych badacze zastosowali również definicję nadciśnienia tętniczego z 2017 r. w celu oceny tendencji w czasie. Stwierdzili oni, że ogólny odsetek uczestników badania NHANES z nadciśnieniem zmalał z 47% w latach 1999-2000 do 42% w latach 2013-2014, a następnie wzrósł do 45% w latach 2017-2018. Odsetek mężczyzn z nadciśnieniem tętniczym wykazywał podobną tendencję, malejąc z 52% w latach 1999-2000 do 45% w latach 2013-2014, a następnie wzrastając do 51% w latach 2017-2018. Jednak odsetek kobiet z nadciśnieniem tętniczym nie zmienił się znacząco w czasie. W latach 1999-2000 wskaźnik ten wynosił 42% w porównaniu z 40% w latach 2017-2018.
Regularne wykonywanie pomiarów jest istotne, ponieważ wysokie ciśnienie krwi zwykle nie daje żadnych objawów, jednak zwiększa ryzyko poważnych problemów zdrowotnych. Nawet przy wartościach zagrażających życiu objawy mogą być nieswoiste, takie jak bóle głowy, zawroty głowy czy częste krwawienia z nosa.
Z tego powodu nadciśnienie tętnicze znane jest jako "cichy zabójca", ponieważ w ukryty sposób zwiększa ryzyko wystąpienia chorób serca, udaru mózgu, zawału lub niewydolności serca. Wzrasta również prawdopodobieństwo uszkodzenia oczu, nerek i mózgu. Im wyższe ciśnienie krwi przez dłuższy czas, tym większe ryzyko utraty zdrowia. Z tego powodu należy je regularnie kontrolować.
Pacjentowi z nadciśnieniem lekarz może zalecić wprowadzenie zmian w stylu życia, które obejmują zdrową dietę niskosodową, regularne ćwiczenia fizyczne, unikanie alkoholu, rzucenie palenia, radzenie sobie ze stresem i zapewnienie wystarczającej ilości snu. Jeśli zmiany w stylu życia nie wystarczą, lekarz może przepisać leki obniżające ciśnienie krwi, które zapobiegają zwężaniu się naczyń krwionośnych, rozkurczają naczynia krwionośne, usuwają nadmiar wody i soli z organizmu lub spowalniają pracę serca.
Dalsze informacje dostępne są w artykułach dotyczących zaleceń w zakresie badań przesiewowych u młodzieży, osób dorosłych w wieku 19-29 lat, osób dorosłych w wieku 30-49 lat i osób powyżej 50. roku życia.
Treści powiązane:
Nadciśnienie
Udar
Zawał serca
Choroby sercowo - naczyniowe
Na stronach obcojęzycznych:
New Hypertension Guidelines Define More Adults as Having High Blood Pressure