Badanie: Popłuczyny z gardła jako dopuszczalny materiał do testów w kierunku COVID-19

4.10.2021

 Z uwagi na stale rosnącą liczbę zachorowań w USA, powszechne i łatwo dostępne testy na COVID-19 są nadal ważną strategią w ograniczaniu rozprzestrzeniania się wirusa SARS-CoV-2.  Według najnowszych wytycznych CDC należy poddawać badaniu nawet w pełni zaszczepione osoby, które mają objawy COVID-19 lub były w bliskim kontakcie z osobą chorą. W miarę trwania pandemii niektóre osoby muszą wielokrotnie przechodzić badania z uwagi na odbywane podróże, powrót do pracy lub szkoły albo w wyniku ekspozycji na wirusa podczas codziennych czynności.

Prawidłowe pobranie próbek jest kluczem do uzyskania dokładnych wyników badań. Obecnie złotym standardem jest wymaz z tylnej części nosa i gardła (wymaz z nosogardzieli). Dopuszczalnym materiałem są również wymazy z przedniej części nozdrzy (wymazy z nosa). Są one mniej nieprzyjemne niż wymazy z nosogardzieli. Mimo to wymaz z nosa może być dla niektórych osób, zwłaszcza dzieci, niekomfortowym lub stresującym doświadczeniem.

Oprócz dyskomfortu, wymazy z nosogardzieli i wymazy z nosa mają też inne wady. Pobranie materiału z nosogardzieli wymaga zaangażowania przeszkolonego personelu, co stanowi ryzyko kontaktu z wirusem podczas wykonywania zabiegu. Przy gwałtownym wzroście liczby przypadków COVID-19 poziom dostępności wymazówek był bardzo niski, co utrudniało wykonywanie testów na szeroką skalę. Wprawdzie ślinę do niektórych badań w kierunku COVID-19 pacjent może pobrać samodzielnie, jednak mała objętość próbki i jej nierównomierna gęstość może utrudniać skuteczne przetwarzanie w laboratorium.

Wyniki nowego badania wykazały, że materiał uzyskany z płukania gardła wodą z solą (0,9% soli fizjologicznej), co jest mniej inwazyjne i może być łatwo wykonane samodzielnie przez pacjenta, jest dopuszczalną alternatywą dla wymazu z nosogardzieli jako próbka do testów PCR na obecność COVID-19. Badanie zostało opublikowane w ostatnim wydaniu czasopisma Microbiology Spectrum i potwierdza wcześniejsze wnioski z oceny próbki popłuczyn z gardła jako zamiennika wymazów z nosogardzieli.

Niektóre z wcześniejszych badań obejmowały głównie hospitalizowanych pacjentów z COVID-19 o ciężkim przebiegu, lecz najnowsze koncentrowało się na pacjentach ambulatoryjnych, ponieważ większość testów w kierunku COVID-19 wykonuje się w gabinetach lekarskich, przychodniach, aptekach i innych placówkach pozaszpitalnych. W przeciwieństwie do wcześniejszych badań tym razem bezpośrednio porównano wymazy z nosogardzieli i popłuczyny z gardła, pobierając je w tym samym czasie i równolegle je testując.

W badaniu wzięło udział 80 uczestników obu płci, w wieku od 13 do 89 lat. Byli to pacjenci z podejrzeniem COVID-19 z powodu bliskiego kontaktu z osobą zarażoną, a większość z nich miała co najmniej jeden objaw infekcji, taki jak kaszel, katar, gorączka i utrata smaku lub węchu.

Próbki pobierano podczas wizyt w przychodni. Od każdego pacjenta lekarz pobierał wymaz z nosogardzieli. Bezpośrednio przed lub po tym zabiegu, pacjent płukał gardło 5 mililitrami (około jednej łyżeczki) słonej wody (0,9% soli fizjologicznej) przez 30 sekund i oddawał próbkę popłuczyn. Każdą parę próbek badano w tym samym czasie testem COVID-19 PCR.

Wyniki z obu typów próbek były w pełni zgodne. W 26 wymazach z nosogardzieli uzyskano wynik dodatni na obecność wirusa COVID-19, podobnie jak w odpowiadających im próbkach popłuczyn. W 54 wymazach z nosogardzieli i odpowiadających im próbkach popłuczyn uzyskano wynik ujemny.

Wprawdzie zdaniem naukowców te odkrycia są obiecujące, jednak niezbędne są dalsze badania, aby wykazać, że wyniki między dwoma typami próbek są porównywalne na różnych etapach infekcji (od wczesnego do późnego zakażenia), gdy obciążenie wirusem może się różnić. Każdy wyprodukowany komercyjnie lub opracowany w warunkach laboratoryjnych test SARS-CoV-2 wymagałby podobnych badań na parach próbek, aby potwierdzić skuteczność testu w popłuczynach z gardła.

Przeprowadzane badania są bardzo istotne, ponieważ samodzielnie pobrane próbki popłuczyn z gardła pomogłyby zaoszczędzić zasoby, takie jak wymazówki i środki ochrony osobistej, ponadto lekarze nie braliby udziału w pobieraniu takich próbek, przez co byliby mniej narażeni na kontakt z wirusem. Oprócz tego łatwiejszy i mniej inwazyjny sposób samodzielnego pobierania próbek może zachęcić ludzi do poddawania się badaniom, pomagając w ograniczeniu rozprzestrzeniania się infekcji COVID-19.

Źródła:

Zander, J., Scholtesc, S., Ottinger M., et al. (2021). Self-Collected Gargle Lavage Allows Reliable Detection of SARS-CoV-2 in an Outpatient Setting. Ahead of print. https://doi.org/10.1128/Spectrum.00361-21

Centers for Disease Control and Prevention. COVID-19: When You’ve Been Fully Vaccinated. Accessed August 18, 2021. https://www.cdc.gov/coronavirus/2019-ncov/vaccines/fully-vaccinated.html