Barwienie w kierunku hemoglobiny płodowej

DEFINICJA

Oznaczenie stosowane w celu określenia liczby czerwonych krwinek pochodzących od płodu, znajdujących się w krwiobiegu kobiety ciężarnej o grupie krwi Rh-. Stosowane jako pomoc w określeniu ilości immunoglobuliny odpornościowej, jaka powinna być podana matce w celu zapobiegania powstania u niej przeciwciał przeciwko Rh.    

Hemoglobina to składnik krwi ludzkiej odpowiedzialny za dostarczanie tlenu do tkanek. Istnieją trzy typy prawidłowej hemoglobiny: hemoglobina A (Hgb A), hemoglobina A2 i hemoglobin F (zwana Hgb F lub hemoglobiną płodową). U osób dorosłych Hgb A występuje w największej ilości (>95%), A2 w ilości 1.5-3.5% a Hgb F w ilości <1%. Jednak u prawidłowo rozwijającego się płodu i noworodka, proporcje hemoglobiny A i F są odwrócone i w czerwonych krwinkach płodu znajduje się duża ilość Hgb F.
W barwieniu Kleihauer-Betke, z rozmazu krwi obwodowej matki pod wpływem kwaśnego buforu (pH 3.3), zostają usunięte wszystkie formy hemoglobin z wyjątkiem HbF, a krwinki czerwone, zawierające hemoglobinę płodową zabarwiają się na kolor różowy.